The Smoking Nurses

Hallo mensen!

Hier ons laatste berichtje vanuit Nederland! We hebben het natuurlijk razenddruk nu. Op het laatste moment realiseer je je toch dat er nog vrij veel geregeld moet worden. Dat leidt tot onnodig veel stress.
Eindelijk is het geregeld rondom de visa rond. Een week of drie geleden zijn we voor het eerst met zn zessen (ook de andere groep studenten die naar Ghana vertrekt) naar de Embassy of Ghana gegaan. Na een lange reis by train, met gezellige gesprekken met de conducteurs, en een kort ritje met de tram kwamen we aan bij een tramhalte waar we uit moesten stappen. Toen we de ambassade hadden gevonden begon het daadwerkelijke avontuur. We moesten onze aanvraagformulieren in gaan vullen maar ja, heel veel verstand hadden we daar de eerste keer ook nog niet van. Het volume in de wachtkamer werd steeds steeds meer, totdat er een medewerker van de ambassade ons duidelijk verzocht stil te zijn. Uiteindelijk met wat vriendelijke hulp van anderen wachtenden is het invullen gelukt.
Vervolgens kwam een andere medewerker ons vertellen dat we cash moesten betalen, dus niet by creditcard or by mastercard but hard cash. Wij verlieten dus het warme hol (de temperatuur bleef daar binnen namelijk ook stijgen) om een bezoekje te brengen aan de pin automaat om hard cash te halen. Toen we weer terug kwamen konden we weer verder gaan met STIL wachten. Uiteindelijk, na uren in de wachtkamer te hebben gezeten mochten we het volgende hokje in. Daar bleek al vrij snel dat we niet verder zouden komen zonder uitnodigingsbrief uit Ghana en bevestigingsbrief uit Nederland. Dus in twee minuten werd ons even duidelijk gemaakt dat we eerst de papieren in orde moesten maken en dan maar terug moesten komen. EN niet met zn allen, als 1 persoon ze aan zou komen vragen zou dat ook goed zijn. Hoe zal dat toch komen??
Vorige week waren de papieren rond. Nienke vertrok nogmaals richting de ambassade. Nienke haar visum werd geregeld maar in de uitnodigingsbrief van Femke stond een klein foutje waardoor de aanvraag voor haar visum niet gedaan kon worden. Uiteindelijk was dat ook opgelost dus vorige week vrijdag kon Femke haar visum aan gaan vragen...

Gisteren hebben we ons internationaal rijbewijs aangevraagd wat we natuurlijk ontzettend interessant vinden. Heel veel mensen raden ons af om daar te gaan rijden vanwege de juridische kant. Wij zien alleen maar het avontuur; wie weet wordt Femke door een slang gebeten en moeten we als een gek naar het ziekenhuis! Dan moet je niet meer nadenken over de juridische kant maar dan scheur je met 60 km per uur over de hobbelige rode zand weggetjes naar een locaal ziekenhuisje! Of naar een privekliniek zoals Femke graag ziet gebeuren.

De laatste papieren zaken zijn nu ook rond. We zijn allebei goed verzekerd mochten we inderdaad door de slang gebeten worden in Ghana. Het was nog een hele toer om het rond te krijgen, maar door ons doorzettingsvermogen is het allemaal gelukt.

Daarnaast is er en wonder geschied, want Femke haar kamer is opgeruimd. Zo erg dat het nu gewoon eng is. Eerder was het springen over kleding bergen en stapels studieboeken en collegeblokken, ja ja fanatieke studenten hier. Nu kun je gewoon in een keer recht door, rechtsaf, weer rechtdoor en dan heb je zonder capriolen te hoeven maken het bed bereikt. In tegenstelling tot de kamer van Femke lijkt het of er in Nienke dr kamer een plaatselijke bom is ontplof. Maar ook dat gaat nog opgeruimd worden, is de bedoeling.

Voor de rest beginnen de zenuwen nu wel aardig te komen. We zijn aan het genieten van de laatste sigaretjes hier in Nederland omdat we straks willen en moeten gaan stoppen. We doen dat dan natuurlijk gewoon in de Cold Turkey stijl. Wordt dus nog wat!

Nou, we gaan het hierbij laten!

Heel veel liefs,
Nienke en Femke